Gecenin umudu kederleri içerisinde özlemin öylesine sessiz ve sevecen vaatleriyle dolu ki onu duyabilmek için çok uzun bir zamana ihtiyacımız olacak.
İnsandan insana iletişim denilen, gülümseme olgusundan insana özgün dilin doğması...
Ancak içimizde ölüm tutkusunun uyanmasından sonradır ki hayata da gerçek bir tutkuyla sarılırız.
Ödünç alınmıştır taşıdığımız isim, ödünç alınmıştır yediğimiz ekmek, biz de ödünç alınmışızdır, öylece yabana teslim edilmiş ve ancak ödünç alınmış bütün ucuzlukları üstünden sıyırıp atmış olan kişidir ki hedefi görür ve ismiyle sonsuza kadar birleşsin diye hedefe çağrılır.
Vergilius’un Ölümü
Hermann Broch
No comments:
Post a Comment