Monday, March 25, 2024

Sylvia Plath

Sonra bir gün kumsalı oluşturan şeyler gözümün merceğinde kendi kendilerini sonsuza dek yaktılar.

Sırça Fanusun içinde ölü bir bebek gibi tıkanıp kalmış biri için dünyanın kendisi kötü bir düştür.
Dünyanın gece tarafında kilometreler boyunca gölge vardı.
Hayatımda mümkün olan zihinsel ve fiziksel tecrübelerin tüm renklerini, tonlarını ve çeşitlerini tatmak ve hissetmek istiyorum. Ve korkunç derecede sınırlıyım.
Sylvia Plath

No comments:

Post a Comment

Hiçliğin Tanecikleri // Ingrid Jonker

Yazmak denilen şey, uzun bir yolculuk ve insanın kendi ruhuyla iletişim içinde olması, değil mi? Hiçliğin Tanecikleri, Ingrid Jonker çev. İl...