İnsanın Görkemi // Ralph Waldo Emerson

Ruh, insanın aklı aracılığıyla nefes aldığında deha, iradesi aracılığıyla nefes aldığında erdem, şefkati aracılığıyla nefes aldığında ise sevgidir. Akıl kendisini bir şey sanınca, aklın körlüğü başlar. Birey kendisini bir şey zannedince de iradenin zayıflığı başlar.

İnsan, kaynağı gizli bir ırmaktır. Varlığımız, nereden geldiğini bilmediğimiz bir yerden akar gelir bize.

Bu vahdet, bu evrensel ruhtur, içinde her bir insanı kendine has özellikleriyle barındıran ve her şeyle bir kılan . Bütün samimi muhabbetin ortak özü bu anlayıştır; bütün doğru eylemler ona teslimiyettir.

Bütün ilişkiler ve yaşamla ölümün bütün evreleri boyunca destek ve teselli vermek içindir dostluk. Huzurlu günlere, incelikli hediyelere ve kırda yürüyüşlere yaraşır; ancak aynı zamanda engebeli yollara, zorlu yolculuklara, deniz kazalarına, yoksulluğa ve eziyete de yaraşır.

Bırakalım elmas yıllar içinde olgunlaşsın.

İnsanın Görkemi, Ralph Waldo Emerson