Yürümenin Felsefesi // Frédéric Gros
Delilik ve rüyalar nasıl hayata geçmek isterse, nihayetinde hareket etmek ve kurallara başkaldırmak da kışkırtılmak ister.
Büyümek sadece genellemelere, benzerliklere, var olma çeşitlerine karşı duyarlı olmak demektir.
Kıssadan hisse şuydu ki, yürürken, kendine güvenin ve cesaretin sahici göstergesi yavaşlıktır.
Haz, bedenlerimizde tetikte bekleyen hisleri ateşleyecek şeye kavuşmaktır.
Yürümek bedeni kesinlikle gevşetir fakat asıl bayram eden zihindir.
Huzur artık hiçbir şey beklemiyor olmanın, yalnızca yürümenin, yalnızca ilerlemenin hissettirdiği tazeliktir.
Doğa bizi sarsa sarsa uyandırır insanlık kabusundan. Oysa asıl harika olan, ona rağmen değil, ondan dolayı haz almaktır. Ağaçlar, çiçekler, yolların rengi. Rüzgarın iniltisi, böceklerin vızıltısı, derelerin çağıltısı, adımlarınızın sesi... Hepsi varlığınıza yanıt veren mırıltılardır. Yağmur da öyle.
Amaçsız ve sakin yürüyüşler sırasında dünyadan bir şeyler beklemeyi bırakır bırakmaz, dünya da kendini size verir, bırakır, teslim olur. Hiçbir şey beklemez olduğunuzda, mevcudiyet için bir takviye, karşılıksız bir lütuf olarak sunulur her şey. Yorgunluklar, başarılar, planlar, beklentiler dünyasında çoktan ölmüşsünüzdür. Ama bu güneş, bu renkler, şurada kıvrıla kıvrıla yükselen mavi duman, bu çıtırdayan dallar... hepsi ama hepsi birer hediyedir.
Asıl zorluk işte budur: Düşünce ne kadar hafifse o kadar çok yükselir ve kanaatin, takdirin, yerleşik düşüncenin dipsiz bataklığından hızla uzaklaşarak derinleşir..
"Şiddeti reddetmek, şiddeti mahcup eder. Yürümek, kişinin kendiyle, muğlak bir iç gözlem yöntemiyle değil de (bunun için daha ziyade kanepeye uzanırsınız) kılı kırk yaran bir kendi kendini tetkik etme yöntemiyle kararlı bir ilişki kurmasını sağlar." Gandhi
"Sadece kitaplar arasında düşünebilenlerden, aklını kitapların dürtüklemesini bekleyenlerden değiliz biz. Bizim ethosumuz açık havada, tercihen yolların bile tefekküre daldığı ıssız dağlarda veya deniz kıyılarında yürüyerek, sekerek, tırmanarak, dans ederek düşünmektir." Şen Bilim, Nietzsche
No comments:
Post a Comment