İnsanın kendini fethederken kullanacağı silahlar yüksek dikkat ve yargısız gözlemdir. Dikkat ve gözlem, farkındalığa ait araçlardır ve içlerinde şiddetin zerresini barındırmazlar. Sözünü ettiğim silahların, kendilerini kuşanana verdiği gücün doğasında sevgi vardır. Bir defa bu yola koyulduktan sonra artık mecburi istikamet sevgidir, başka yöne istesen de gidemezsin. İnsan bu mücadeleye sevgi uğruna katılmamışsa bile, hatta oraya varmamak için dirense bile kalbinde gerçek sevginin uyanmasını önleyemez. Bunun nedeni çok basittir, yargısız ve tarafsız gözlem, onları kullanan herkese bilgelik getirir. Bilgelik ve sevgi, aynı madalyonun iki yüzüdür. Birbirlerinden asla ayrılmazlar. Birinin olduğu yerde diğerini de muhakkak bulursunuz.
Elleri Titremeden Ateşi Tutabilene, Berrak Yurdakul
No comments:
Post a Comment