Görünmez Canavarlar // Chuck Palahniuk
Beni kurtarabilecek olan kişi sayısı böylelikle bire düşüyor; yani kendim.
Bütün hayatınızı Tanrı olmak için harcayıp sonra da ölürsünüz.
Doğumumuz, hayatınız boyunca düzeltmeye çalışacağımız bir hata mıdır?
"Gerçek keşiflerimizin hepsi kaostan çıkıyor," diye bağırıyor Brandy, "yanlış, aptalca ve salakça görünen yere gitmekten çıkıyor."
İstediğim şeyler gün geçtikçe hep istemeye eğitilmiş olduğum şeylermiş gibi görünmeye başladı. Herkesin istediği şeylerdi bunlar.
Öylesine kısılıp kalmışız ki, hayal ettiğimiz her kaçış yolu, bu tuzağın başka bir parçası. İstediğimiz her şeyi, istemeye eğitildiğimiz için istiyoruz.
Gelecek bazı insanlar yüzünden yitip gidiyor..
Ne kadar dikkatli olursanız olun, hep bir şeyleri kaçırmış gibi hissedeceksiniz; sizi derinden etkileyen, tamamını tecrübe edemediğinizi söyleyen o berbat his. Dikkat kesilmeniz gereken dakikaları hızla geçmenizin yarattığı o zavallı duygu hep kalbinizde olacak. Yani o hisse alışsanız iyi olur. Günün birinde tüm yaşamınız bu histen ibaret olacak çünkü.
Bu odadaki herhangi birini vurmak, ahlâki açıdan bir arabayı, elektrikli süpürgeyi veya Barbi bebeği öldürmekle aynıdır. Bilgisayara format atmak. Bir kitabı yakmak. Muhtemelen bu durum dünyadaki herkesi öldürmek için geçerli olabilir. Çünkü hepimiz birer ürünüz.
Hemen hemen hiç kimsenin duygusal ihtiyaçları karşılanamıyor maalesef...
"Ve özgür iradeniz olduğuna gerçekten inanıyorsan, Tanrının bizi aslında kontrol edemeyeceğini de bilirsin." diyor Seth. ..."Madem Tanrı bizi kontrol edemiyor," diyor "o halde yaptığı bizi izlemek ve sıkılınca kanalı değiştirmek."
Cennette bir yerlerde, Tanrının sörf yapması için canlı bir web sitesinde yer alıyorsunuz.
Bana şu boktan dünyada aynen göründüğü gibi olan tek bir şey ver.
No comments:
Post a Comment