"Dünya bize huzuru veremez. Biz huzuru yalnızca kendi kalbimizde bulabiliriz."
"Bundan nefret ediyorum" dedim.
"Biliyorum. Ama iyi haber şu ki, dünya bunları nasıl veremiyorsa, elimizden de alamaz."
-- -- -- -- -- -- -- --
Tüm iyi hikayeler oralarda bir yerlerde taze ve yabani biçimde yazılmayı bekliyor.
-- -- -- -- -- -- -- --
“Yani neden bizim yazdıklarımız önemli olsun ki?” diye sorarlar.
Ruh sayesinde, derim. Kalp sayesinde. Okumak ve yazmak, tecrit hissimizi azaltır. Hayat algılarımızı derinleştirir, genişletir ve geliştirir; ruhu besler. Yazarlar, kurdukları cümlelerin ve anlattıkları hakikatlerin doğruluğuyla kafamızı sallamamıza neden olduğunda, hatta bizi kendimiz ve hayat hakkında güldürebildiğinde, bütün canlılığımız tazelenir. Sürekli tekrar tekrar ezilmek yerine hayatın saçmalığıyla dans etme veya en azından gerçeğe alkışlarımızla eşlik etme şansı verilir bize.
Bir Kuştan Öbürüne, Anne Lamott
No comments:
Post a Comment