En yaygın anlamıyla yorum, edebi olgunun tekilliğine, hatta eşsizliğine yönelir; o olgunun içine saklanmış olan tekil, eşsiz anlamı ortaya çıkarmayı, kurtarmayı, geri almayı amaçlar. Bazı nesnel teknik ve işlemlerden yararlansa da, esas olarak öznel bir edimdir bu: Yorumcu (ya da eleştirmen) yöneldiği olgunun "içine" girmeye, onu "içerden" bir kez daha hissetmeye ve düşünmeye çalışmaktadır. Asıl hedefi, yapıtı kuran özelliği ele geçirmek ve yeniden kurmaktır.
Anlam hiçbir zaman metnin içine düpedüz konulmuş ya da saklanmış değildir ki bir dil tekniksiyeni onu öylece açımlayabilsin ya da açığa çıkarabilsin. Anlam hiç durmayan bir mekiktir: bir yanda yapıtın diliyle, öte yanda yapıtın 'içinde' olmayan ama yapıtın gerçekleşmesi için gerekli olan bir bağlamlar ağı arasında sürekli gidiş-geliştir.
Poetikaya Giriş, Tzvetan Todorov
No comments:
Post a Comment