Tamahkâr olmamaya ya da başkalarını sömürmemeye çalışmalı. Mevcut haliyle dünyada yeterince acı var zaten.
Acı verici ve tehlike dolu tecrübeler genelde bunların içinden sağ salim çıkan insanları dönüştürür.
Yaban sadece "dünyanın korunması" değildir, o bizzat dünyanın kendisidir. Doğu ve Batı medeniyetleri uzun süredir vahşi doğayla kafa kafaya zıt gidiyor ve bugün gelişmiş uluslar sadece tek tek yaratıkları değil yeryüzünün tüm türlerini, tüm işleyişlerini yok edecek akılsız bir güce sahip. Bizim yabanla birlikte dört dörtlük ve yaratıcı bir biçimde yaşayabilecek bir medeniyete ihtiyacımız var...
Aslına bakarsanız sadeliğe, yerinde bir cüretkârlığa, iyi bir mizaha, şükrana, cömertçe çalışmaya ve oynamaya ve bolca yürümeye adanmış bir yaşam bizi hakiki varlık dünyasına ve onun bütünlüğüne yaklaştırır...
Etik bir yaşam dikkat, nezaket ve üslup sahibi bir yaşamdır...
Zihnin derinlikleri, bilinçaltı, bizim içsel yaban alanlarımızdır ve tam da şu anda orada bir vaşak dolaşmakta. Kişisel tinlerin kişisel vaşaklarından söz etmiyorum, rüyadan rüyaya dolanan vaşaktan söz ediyorum. Bilinçli olarak gündemini planlayan ego çok ufak bir alanı işgal ediyor, kapının hemen yanıbaşında ufacık bir kulübesi var ve orada durmuş neyin girip çıktığını takip ediyor (bazen de yayılma yanlısı entrikalar hazırlanıyor) ve geri kalan her şey kendi başının çaresine bakıyor. Beden, tabiri caizse, zihnin içindedir. Her ikisi de yabanidir.
Bazı insanlar büyük idraklere ancak elde avuçta hiçbir şeyleri kalmadıktan sonra varmışlardır.
Gary Snyder
Özgürlüğün Görgüsü
No comments:
Post a Comment