Yapısalcılık-ötesi Anarşi // Uygar Aslan
z.
her şey politiktir…
iktidar, onaylanmayı sever. tıpkı insan gibi. bu yüzden ‘kıyı’, verilecek onayla her an merkez olabilir. başka bir deyişle bir eylem olarak kaçış çizgisi çizen insan, gittiği kıyı’da onaylanınca iktidara dönüp ona eklemlenebilir. bu bir “kapma aygıtı” olan iktidarın cazibesi, insanın karanlığıdır…
iktidar hizaya getirici malum kurumlarıyla direnir: okul, akıl hastaneleri, askeriye, polis….
bu kurumlar soyut değil somuttur. bu somutluk insandan gelir. bu yüzden eklemlenmiş insan bazen bu kurumlara yaslanıp onun sesiyle konuşarak, direnmekten ve böylece kendi açmazıyla yüzleşmekten kaçabileceğinden, gönüllü bir çabayla bizzat iktidarın motoru haline gelebilir…
tarih, çölünden dönüp iktidarın motoru olanların öyküleriyle doludur…
yersiz yurtsuz’luk; sınırda’lık; gönüllü sürgün’lük;
göçebe’lik üreten bir politika mümkün müdür?..
insan tehlikeli bir hayvandır!..
No comments:
Post a Comment