'Merhamet yorgunluğu', sürekli acı verici gerçeklikler karşısında sempatilerimizin tükenmesini ifade eder. (...) Merhamet, sonunda yanıp biten ateş gibi tükenir.
Şüphesiz ilham verici olan her öykü,
daima bazı açılardan bir provokasyondur.
Hayatın boşluğunun üstüne bir de karmaşanın baskısını hissederek, insanlar bir anda her şeyin kontrol dışına çıkabileceğinden korkuyorlar... Etkili kurumlar ise, potansiyel eleştirmenlerinin akıllarını kör edecek kadar karmaşıktır.
“Yaşamdan çekilme” bir onur işareti olabilir, ancak bir yaşam yaratma konusunda hiçbir şeyi çözmez.
Özerkliklerinin tanınması, zayıflara ya da toplum dışına itilenlere bir değer kazandırır; bunun karşılığında başkalarının özerkliğini tanımak kişinin kendi karakterini güçlendirir.
Saygı
Richard Sennett
No comments:
Post a Comment