Dalgaların Nakaratı // ke

dalgaların nakaratı

iyileşmek için telkin ve imajinasyon tekniklerini kullanıyorum.. işe yarıyor mu.. tam olarak iyileşemesem de iyileşmenin kıyısına varıyorum..

telkin için iyi, doğru ve güzel duygular, zihin, beden ve ruh arasındaki uyum, kaygı kadar özgürlüğe de işaret edebilen belirsizlik ve rasyonel bilinç diyorum.

İmajinasyon için durum toplayıcılığını, durum avcılığını önerebilirim, bazı durumlar beni karanlıkta bırakan bir duvarın çatlaklarından sızan ışıklara benziyor; dedesinin elini tutan bir kız çocuğunun yalpalayarak geriye dönüp el sallayışı, bir dostunla bir gerginlik sonrası alttan alan ses, bir genç kızın bir bebeğe bakarken yüzünde beliren tebessüm, bir komşumuzun güleryüzlü ikramı, çocukluk anıları...

kuzenimin iki çocuğunun dedemin yanına uzanıp ona sarıldıkları video, bir xx dostumun içtenliği, canım, köksalcığım ya da köksalım demesi, anneme fındık yerken çıkan ses üzerine katır gibi yiyorsun dediğimde kızmaması, biraz mahcup bir edayla gülerek, ne yapayım ya ses çıkıyor demesi.. (benim bir tanem ya:)

bir dostumun katlanıyoruz dostum daha ne yapalım, dokuz tekerlekli bir anarşist olan bir başka dostumun he yav demesi, teyzemin, insanın sağlığı yerinde olsun da gerisi bir şekilde yoluna girer demesi, kızkardeşimin kendisiyle ilgili olmayan durumlar için banane demesi..

ezberimde olan şiirlerim, hatalarımı kabullenmem, kendim için değil, başkası için ettiğim dualar, yaşadığım mucizevi anlar..

köyde gördüğüm o muhteşem ortanca çiçekleri, son gittiğimde beni büyüleyen ateşböcekleri, köy kahvesinde çocukluğumdan beri tanıdıkları için gösterdikleri ilgi ve sevgi, burada ankara parası geçmez deyişleri.. köyde çocukluğumda işittiğim karga sesleri; yeryüzünün gerçek ritmi..

bazı ablalarımın yaşam bilgeliğiyle o geniş gülümseyişleri, bazı çocukların, bazı gençlerin, rahmetli babamın, sevilenin yüzü..

ke