Post? // ke

yeni siyaseti çıkar ilişkilerinden kurmuyoruz, bu bizim dünyaya yaptığımız alçaklık, hele bu nüfusla.. insanın temel değerlerinden türetmek gerekir siyaseti, bu da toplumsal olarak adalet, özgürlük, kardeşlik, kişisel olarak ise sevgi ve dostluk ve bunlara ilişkin saygı ki şu club kültürünün underground olan kısmında "respect" deneyimleniyordu..

biz mesela yabancıyı eleştirmeyiz, eleştiri için özeleştiriden gelen bilgileri kullanabiliriz ki kendimiz için de özeleştiri "aklın en doğru ahlakıdır".. bunları da aşabildik çünkü bir yabancıya duyulan saygı onu içten ve derinden kabul etmek demek, kendine benzeterek değil, olduğu gibi.. yabancılık bir durumdur ama bir başka durum da yabancılığı aşmaktır..

güzel bir yerdeydik ama milenyumla beraber acı uyarı geldi baudrillard'dan: türümüzün (türlerin) hayatta kalmasına odaklanın ve lütfen daha az eğlenin, ve eğlence bir tüketim sektörüne dönüşerek kendi klişeleriyle yozlaştı.. yani temiz bir vicdan olmadan eğlenmek zor ama türün hayatta kalmasını destekleyebilen bir eğlenme şekli var, bu da yaşamı kutlamak.. bu uygun bir şekilde yapılırsa hem deşarj sağlıyor hem de direnci artırabiliyor.. şair diyor ya, yarışma değil, festival, şenlik.. ödül de yaşamlara sirayet edebilen gerçek şiirdir.. d/okunan, d/okunabilen şiir..

insan acılarla derinleştikçe ve sevinçlerle yükseldikçe fikret kızıloğun şarkısında dediği gibi, pek çok şeyin değeri küçüldükçe küçülüyor, bir dostunla güneş batmaya yakın bir duvarda oturup sohbet etmek iphone X'ten, son model otomobillerden ya da uçaklardan daha değerli, daha güzel..

hayat çok cafcaflı, eşyalar parlak, fikirler (sanat ve bilim) sönük.. bir beraberlikte evin bir anlamı olabilir, yalnızların mekanı mendirek değil artık, odalarda ağa takılıyoruz, geçen bir söz daha okudum, çırpınmayı bir şey yapmak zannediyoruz, bunun çaresi belki de ortaklığın dozunu artırmaktır..

parçalanma şaire özgü değil, bunun için ağa bakmak yeterli.. dertsiz değiliz ve "post"a, "post"ta uyanmış, ötekisi, aynası olmayan, her yöne ışıyan hepimiz..

aziz abiden öneri geldi, dayanışma teknesini onarmak.. bu sadece fiziksel bir onarım değil, tekneye binerken birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için dersek, yeni bulunmuş bir bakış aşısı değil ama klasik etkili bir bakış aşısı.. solcuyduk, burası Anadolu deyip şol'cu da olabiliriz, gibi.. sevgiyle..

ke