yaşamda iki büyük şey değil de iki gerçek şey iletişim kurar, birbirini kaale alır, bir meşeyle bir yonca gibi.. küçük şeyler birbirine yakındır ama büyük şeyler birbirine uzaktır genelde, bu da var.. ortaboy ağaçlar var, mantarlar var, çalılar, yosunlar, çiçekler, meyveler var, karıncalar ve karınca yuvaları, kuşlar, böcekler, sincaplar.. eğrelti otları, ısırgan otları, dikenler, sarmaşıklar.. karmaşık pek çok olasılık.. arkadaş ne demişti, bir meşenin nasıl ortaya çıkacağını bilemeyiz, belki de bir sincapın unutkanlığına borçludur varlığını..
tilkiler, kirpiler, kozalaklar, örümcek ağları.. kurtlar daha çok açık alanları tercih ediyor, onların özelliği uzun mesafe kovalamak.. bu benzetmeyi de edebiyat için yapıyorlardı, ormanov.. metinleri de belki öyle değerlendirmek gerekir, sadece büyük ağaçlardan oluşmuyor.. ama aslında tüm ekosferi de katabiliriz, ne bileyim dere edebiyatı vardır, deniz edebiyatı, okyanus edebiyatı, ada edebiyatı, tepe edebiyatı, dağ edebiyatı, uçurum edebiyatı, çöl edebiyatı, deniz seviyesindeki o dar kumsalların edebiyatı.. bir arkadaşım vardı edebiyatla samimi ilgilenen, daha çok okur gibi, ondan bir yonca edebiyatı buklesi mi denir, çok klasik olur, bir damla diyelim.. yağmur edebiyatı.. güneş edebiyatı.. pulsar edebiyatı.. koptuk.. şöyleydi, yapayalnız bir kuş ayrılığa ağlarsa ayrılık önemsenir..
ke
No comments:
Post a Comment