Düşünceler // ke

1.

Post modern bireyin inancı, bir çok açıya sahip, pek çok noktadan gelen, karışık, parçalanmış, sonu olmayan, kesinlikten uzak, patikalarda sürten ve oynak bir inanç, akışkan. Kişi inancıyla tanışmıyor, ara ara yeni şekliyle karşılaşıyor.

2.

Şöyle bir soru aklıma düşüyor, sanatta, siyasette, felsefede ve inançta post modern bir üslup olan kolajın olanakları nelerdir?

3.

Sarkastik tavrın da yani alaycı, iğneleyici ve çoğunlukla mizahi bir üslup kullanan söz veya davranışların da çağcıl olduğundan bahsedebiliriz.

4.

Huzur hali varoluştan hoşnut olma hissi uyandırır, bulmuş gibidir, hakikatle oynayabilir ama gerekmedikçe aramaz, sessizlik içinde, doğa içinde hissedilir, dua ederken hissedilir, aileyle, dostlarla beraberken hissedilir. Bazı şarkılar, bazı şiirler, ruhun yetingen olduğunu söyleyen, evrenin iyiliğe programlı olduğunu öne süren bazı fikirler ve Tanrının varlığına inanmak da huzur verebilir. Nasıl ki otorite ve özgürlük beşik kertmesi ise, huzursuzluğu da gerçekle, hakikatle ilişkimizde işlerin yolunda gitmediğini gösteren bir turnusol kağıdına benzetebiliriz ve bu bizi arayışa (yaratıcılığa) sevk edebilir.

ke