I put my soul in what I do // ke

“I put my soul in what I do.” — Fever Ray

Uzun bir süre insanların sadece kendilerini düşündükleri konusunda şüpheciydim, bireyciliğin üzerine narsist bir şapka yakıştıran insanlar az değil, öyle ki bu, tasarlanan araçlarla postmodern kültürün bir unsuru haline geldi adeta, insan gençleri anlayabiliyor, onların büyümek için almaya ihtiyaçları var, ancak zaman içinde birbirini özenle takip eden insanlara döndük.. öyle bir denge tutturulmalı ki -bir çoğumuz bu dengeyi gözetiyoruz- insan paylaşmak için seçtikleriyle, beğenileriyle, yaptıklarıyla, okuduklarıyla, yazdıklarıyla, dinledikleriyle, kendini yaptığı şeyin içine katsın ve bu da kendinden öteye uzansın diye düşünüyorum, dünyaya, yaşama, insanlara, gerçeğe, hakikate...

(yazar ne diyordu, o kadar dayanaksız değiliz, dayanıklı şirin eşşekleriz:)

(bir başka yazar da diyor ki yaralıysan, yorulduysan geri çekil ve iyileş, kendini toparla ve aramıza yeniden katıl, kendini feda etme, tüketme, insan bir dostuna da bunu salık verir sanki)

(kendini toparlama yollarından biri bugünden yarına bir şey değiştiremeyeceğini kabullenmek ve herkes gibi olmaktır)

ke